Living on the edge

Lieve vrienden en familie,

Wat is de tijd voorbij gevlogen! Een paar uurtjes geleden was het alweer tijd om Anne uit te zwaaien op het vliegveld van Hanoi. Alsof het gisteren was, maar inmiddels toch echt alweer dik drie weken geleden dat ik mijn laatste reisverslagje typte vanuit Cambodja waarin ik zei zo benieuwd te zijn naar Vietnam en zo uit te kijken naar mijn tijd met Anne.

En zo is het alweer begin maart en tijd om weer in m’n uppie verder te gaan. Annie, bedankt voor alles! Om Vietnam af te sluiten zal ik nog wat noordelijker gaan reizen waar ik een paar daagjes Sapa ga bezoeken, een prachtig (maar mega koud) gebied met enorme rijstvelden. Vanuit daar zal ik China in gaan.. Op naar een nieuw avontuur! Want wat vind ik China toch spannend na alle verhalen over hoe moeilijk het is daar om daar te reizen omdat er niemand engels spreekt en zo.

Maar goed, Viet Nam. Wat een divers en puur land. Het begon allemaal in het zuiden, waar ik 10 februari Vietnam binnen kwam op weg naar Ho Chi Minh City, wat ook wel Saigon wordt genoemd. Saigon is de grootste stad van Vietnam en aan drukte ontkom je er niet. Wat een scooters en wat een getoeter, één en al gekkigheid. Toch grappig om te zien hoe snel je er aan went om gewoon een straat over te steken waar duizenden scooter om je heen rijden. Als je eventjes bang bent om aangereden te worden ga je gewoon stil staan en dan rijden ze vanzelf wel om je heen. En ook die toeters.. Het is eigenlijk jammer dat ik sinds de brand op Koh Rong niet zo goed meer met oordopjes in durf te slapen, want oordopjes hadden me toch een flink aantal keren wakker worden van toeters kunnen besparen. Maar achja, je bent in Saigon of je bent het niet, dus dat hoort erbij! En wat ik al zei.. Small World, small Asia. Mijn eerste dagje in het bruisende Saigon liep ik al gauw wat maatjes uit Koh Rong tegen het lijf en om het nog maar eens te bevestigen kwam ik die avond iemand die ik ken uit Eindhoven tegen. Mijn eerste avond had ik afgesproken wat te gaan drinken met de jongens uit Koh Rong, maar niet voordat ik mijn eerste Vietnamese streetfood had geprobeerd natuurlijk. En al gauw werd ik warm onthaalt door een groep gastvrije locals die lekker zaten te eten in de drukke straten van Saigon. Super leuk om op deze manier meteen een hoop verschillende Vietnamese gerechtjes te proberen en kennis te maken met de Vietnamese biertjes en sisha. Eerste avondje afgesloten in de rooftopbar met een groepje backpackers waar je een mooi uitzicht hebt over de stad. Maar verwacht er niet te veel van, het is niet zoals de rooftop bar in Bangkok :)

En de dag daarna was het dan zover, Anne kwam die avond aan op het vliegveld van Ho Chi Minh City. Nadat ik die dag mijn laatste Rabies injectie gehaald heb (jippie!) en wat sightseeing gedaan heb met Jolien en Marieke, stond ik natuurlijk ruim 2 uur te vroeg op het vliegveld om Anne op te halen. Het leek eeuwen te duren, maar daar was ze dan eindelijk! En wat was ik blij dat ik mijn vieze dorm in kon ruilen voor een mooie hotelkamer met airco en een lekkere warme douche, luxe! Al had ik volgens Anne nogal andere maatstaven wat luxe betreft, na die maanden reizen door Azië, maar zij vond de kamer ook wel oké :P

Natuurlijk hebben we in het zuiden de Mekong delta en de Cu chi tunnels bezocht. Naar de Mekong delta keek ik al tijden uit omdat ik het er altijd zo mooi uit vond zien op de plaatjes. Jammer van de toeristische tussenstops, maar na een bezoek aan een hoop buddha’s, een wespenkwekerij, een slang, een Vietnamees optreden en een kokossnoepjes fabriek, maakte de Mekong delta zelf het helemaal goed! Echt heel erg mooi. En ook de Cu chi tunnels is een must see, dus die stond de dag daarna (laatste dagje Saigon alweer) op de planning. Bizar om te zien hoe die Vietnamesen zo’n groot tunnelstelsel jaren geleden onder de grond gebouwd hebben om te kunnen overleven. Op onze laatste avond bezochten we de nightmarket en besloten we lekker sushi en frozen yoghurt te gaan eten, jammie.

Op naar Mui Ne! Een klein maar uitgestrekt stadje langs het strand, zo’n 5 uur ten noorden van Ho Chi Minh City. Mui Ne staat bekend om zijn zandduinen en natuurlijk om het overheerlijke sea food. Veel reizigers maken hier alleen een korte stop om de zandduinen te bezoeken, en zo ook wij. Het leek zo’n goed idee om zelf een scooter te huren en op die manier onze eigen weg naar de zandduinen te vinden, maar helaas met minder succes want onderweg kregen we een scooterongeluk. Domper! Maar gelukkig waren een stel Vietnamese jongens zo lief om ons naar het ziekenhuis te rijden en lagen we enkele uurtjes later veilig met een lading verband en pillen in ons bedje. Na m’n andere pechjes heb ik besloten dat dit toch echt het laatste zal zijn, dus papa, mama, opa, oma, geen zorgen! Ik ga geen scooters meer huren en ik ben trouwens ook een soort van vegetarisch geworden omdat ik al zo vaak ziek ben geweest van kippetjes enzo.

Gelukkig konden we met een jeep tour alsnog een bezoekje brengen aan de zandduinen voordat we naar het volgende stadje Nha Trang zouden gaan. Voor ons een gek idee dat één land zoveel contrast kan weergeven wat gebieden betreft. Van droge zandduinen naar moerassige rijstvelden. En uiteraard was eten voor ons geen enkel probleem met onze manke beentjes. Mmm, echt niet normaal hoe lekker en vers seafood ze hebben daar in Mui Ne. Na een beetje chillen met uitzicht op de zee, hadden we toch nog iets van het strand in Mui Ne meegepikt en waren we klaar om de bus te pakken naar Nha Trang.

Omdat we wisten dat Nha Trang nogal een russisch party stadje was, maar wel gelegen ligt in een prachtige omgeving, besloten we meteen die avond een motor tour te boeken om het binnenland in te gaan. Wat is het toch ook makkelijk om hier tours te boeken. Om 22:00 uur liep ik de straat op opzoek naar een easyriders organisatie en de volgende ochtend zaten we om 08:30 klaar op de motor om het binnenland in te gaan! Beide hadden we onze eigen gids met eigen moto en ze namen ons mee langs prachtige gebieden door de bergen. We stopten af en toe bij een mooi uitzicht, we zagen mooie rijstvelden, ze lieten ons zien waar sugar bamboo groeide en hoe de locals dit eten. En zo zagen we nog een hoop meer mooie dingen. Die avond verbleven we in een homestay in Lak lek, waar we ongeveer buiten sliepen in een hutje en de volgende ochtend zaten we alweer vroeg op de motor om onze tour te vervolgen, en zo reden we via Dalat die avond alweer terug naar Nha Trang. We bezochten een lokaal schooltje, zagen troepen buffelo’s en stopte bij een floating fish village waar mensen op het water leven en hun centjes verdienen met vissen. We kwamen natuurlijk weer langs prachtige gebieden, en wat een uitzicht! Ook stopten we bij wat peper bomen waar we wat Vietnamesen konden helpen met het plukken van peper en konden zien hoe zij deze ten droge legden. Wat een kilometers hebben we gemaakt op die motor, maar wat was het mooi! Helaas hadden we niet de leukste gids maar dat even ter zijden :p Het uitzicht was wel super mooi en het is echt leuk om te zien hoe de Vietnamese bevolking leeft in de kleine dorpjes en op het platteland.

Na de easyriders tour door de centrale hooglanden van Vietnam, hadden we nog één dagje in Nha Trang die we ongeveer net zo besteed hebben als ons laatste dagje in Mui Ne. Met onze wonden konden we nog niet zwemmen maar we kunnen natuurlijk wel heel goed chillen op een bedje vlak bij de zee. Dus dat deden we en met een lekkere kokosnoot in ons ene hand konden we ons dagboek bijschrijven met ons andere hand. Klaar voor de nachtbus naar Hoi An, hét paradijs voor ieder die van winkeltjes houdt!

Na een nogal – wat zal ik ervan zeggen – gevaarlijk/slingerig busreisje kwamen we die ochtend veilig en wel aan in Hoi An. We hadden een chill hotel geboekt maar kwamen er later pas achter dat er nogal wat slechte recensies waren over diefstal in het hotel. Dus een beetje wantrouwig maaaar gelukkig heb ik een slot bij me waarmee ik m’n backpack vast kan maken aan m’n bed. Overal op voorbereid! En wat is Hoi An leuk! Ik was ongeveer meteen verliefd en denk dat dit het leukste stadje is waar ik tot nu toe ben geweest. Hoi An is een klein, sfeervol stadje wat helemaal vol hangt met lampionnetjes, schattige muziek in de straatjes, enorm veel leuke winkeltjes en een lokale markt waar allemaal oude verrimpelde Vietnamese vrouwtjes op straat zitten om hun groenten en kruiden te verkopen (ik val echt als een blok voor alle verrimpelde Vietnamese vrouwtjes, al helemaal als ze zo’n Vietnamees hoedje op hebben).

Gelukkig vlogen we 5 dagen later pas naar Hanoi dus hadden we ruim de tijd om in Hoi An wat dingetjes te laten maken. Hoi An staat er namelijk om bekend dat je er alles kan laten maken. A-l-l-e-s. Van tassen tot slippers tot slaapzakken tot jurkjes. Ik was natuurlijk op slag verliefd op ongeveer iedere leren tas die ik tegen kwam dus ik was op dat moment extra blij dat Anne misschien wel wat voor me mee terug naar Nederland kon nemen, zodat ik daar niet zelf nog 3,5 maand mee rond hoef te sjouwen. Dus liet ik 2 leren tassen maken bij een ontzettend schattig vrouwtje en Anne liet ook 2 tassen en een jurkje maken. Verder hebben we in Hoi An eigenlijk alleen maar heeeeel veel gegeten, we hebben zoveel verschillende lokale gerechtjes geprobeerd en wat was dat lekker! We hebben dan ook op één van de laatste dagen een coocking class geboekt bij tra que water wheels, een super leuke organisatie die een aantal kilometer van Hoi An op het platteland ligt. Ngan, een super lief Vietnamees meisje nam ons die ochtend mee naar de lokale markt waar we samen de ingrediënten kochten voor onze gerechten. Daarna liet ze alle kruiden nog eens zien op het platteland en vertelde ze ons waar alles voor gebruikt werd. Heel erg leuk en leerzaam, maar vooral.. lekker! Echt een aanrader om daar een coocking class te doen! Op onze laatste dag bezochten we het strandje op een paar kilometer van Hoi An en gingen we ’s avonds nog wat eten en drinken met alle backpackers die we daar ontmoet hebben.

En daarna was het alweer tijd om door te vliegen naar het noorden: Hanoi! Hanoi is de hoofdstad van Vietnam en was alweer één van onze laatste bestemmingen samen. Ook in Hanoi was het eten geweldig. We verbleven in een leuk hotelletje die ons allemaal typisch Vietnamese tentjes aanraadde, dus daar zaten we dan iedere keer als enige blanke tussen alle locals aan de lokale gerechtjes. We wilden na één dagje sightseeing in Hanoi graag door naar Halong Bay, een baai met zo’n 2.000 prachtige kalkstenen eilandjes, maar helaas was het regelen van mijn visa voor China nog niet zo gemakkelijk als ik had gehoopt. Dus na ellenlange vragenlijsten ingevuld te hebben en na het vertalen van mijn verzekering, reisschema en al mijn boekingen van het Nederlands naar Chinees (ja ik verklaarde mezelf ook voor gek) kon ik de dag daarna terug komen bij de Chinese ambassade en waren we klaar om een tourtje Halong Bay te boeken!

Halong Bay is echt hét hoogtepunt van vele reizigers omdat het zo’n prachtige baai is met vele mooie eilandjes en grotten. Tijdens onze 2-daagse boot tour hadden we wat miezerregen en veel mist, maar zelfs dat leek de schoonheid van Halong Bay niet te belemmeren. Het zicht was natuurlijk wat slechter door de mist, wat ik wel jammer vond, maar deed ook juist wel weer wat bijzonders met de gebergten. Met een leuke groep mensen op de boot en een klein verkleedpartijtje (toch nog een kleeein beetje carnavalesk tijdens carnaval) hadden we een gezellige avond en de dag daarna keerden we door de baai langzaam aan weer terug richting de pier waarna we, na een busreisje van 4 uurtjes, weer terug aankwamen in Hanoi. In Hanoi hadden we inmiddels alle mooie tempels en interessante musea al bezocht dus op Anne’s laatste dagje gingen we gewoon chill wat marktjes, winkeltjes en de nightmarket af. Ik heb maar eens wat warme kleren gekocht want China is frrrrreezing. Tenslotte sloten we onze laatste avond af zoals we in Saigon begonnen zijn, met lekkere portie sushi gevolgd door een frozen yoghurt. Hmmm, zouden ze in Nederland ook moeten hebben! En vanmorgen vroeg zaten we samen in de taxi naar het vliegveld van Hanoi. Time to say goodbye. Annie, het was top!

Voor mij nu, op naar Sapa en naar een nieuw avontuur in China! Na China zal ik vliegen naar Indonesië en maak ik via Singapore mijn weg terug naar Maleisië waar ik ook gestart ben. Maar dat is allemaal nog ver weg, ik heb nog 3 maanden te gaan!

Heel veel liefs vanuit Hanoi!